Oι ευχές της νέας χρονιάς για τη Βουλγαρία

(Αυτό το κείμενο δημοσιεύτηκε στο BgVesti.com στα Βουλγαρικά, στις 30/12/2010 και απευθύνεται στο Βουλγαρικό κοινό. Είναι δημοσιευμένο στη στήλη "Ενας ξένος στην Σόφια" την οποία διατηρώ στο BgVesti.com για παραπάνω από ένα χρόνο, δημοσιεύοντας 3 με 4 κείμενα μηνιαίως. Χρήστος Μουρούτης)

Στην Κινεζική γλώσσα, οι λέξεις «κρίση» και «ευκαιρία» είναι μία λέξη. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Η φιλοσοφική σκέψη των Κινέζων είναι γνωστή και αποτελεί παράδειγμα για όλον τον κόσμο. Η κρίση που όλους μας συνάντησε τόσο άξαφνα και τόσο έντονα το 2008, μας εγκαταλείπει με αργά βήματα και δίνει την θέση της στην ανάπτυξη και πάλι. Οι προβλέψεις μιλούν για 3,6% το 2011 και 6% το 2012, που είναι σημαντικά νούμερα και υψηλότερα από τον μέσο όρο της Ευρώπης. Αυτά θα μας γυρίσουν πάλι στο ρυθμό της ζωής που είχαμε τα χρόνια της μεγάλης ανάπτυξης της Βουλγαρίας, δηλαδή στην περίοδο 2004-2008.

Εκεί είναι που πρέπει να προσέξουμε: δεν θα πρέπει να επαναληφθούν τα λάθη και οι προχειρότητες του παρελθόντος αλλά η ανάπτυξη να είναι κάτι που να μπορέσει να το αιστανθεί ο πολίτης κάθε κατηγορίας και όχι μόνο ορισμένες εταιρείες και επενδυτικοί όμιλοι, που κατά κύριο λόγο «πλούτισαν» κατά την περίοδο της μεγάλης ανάπτυξης. Αυτό που απουσίασε πρακτικά από την περίοδο αυτή ήταν η δυνατότητα των πολιτών, ή εν πάσει περιπτώσει της πλειοψηφίας των πολιτών της χώρας να ανεβάσουν ουσιαστικά το βιωτικό τους επίπεδο. Οσοι το πέτυχαν, το κατάφεραν κυρίως από την πώληση γαιών που κληρονόμησαν από τους προγόνους τους, λόγω της αύξησης της ζήτησης. Αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ μοιράστηκαν σε χιλιάδες ιδιώτες στην Σόφια και στα άλλα μέρη της χώρας, μέχρι τον Οκτώβρη του 2008, όταν η ζήτηση σταμάτησε λόγω της απότομης άφιξης της κρίσης στη χώρα.

Τώρα η ανάπτυξη επιστρέφει, δεν θα έχει το σχήμα και την μορφή των προηγούμενων χρόνων με την απότομη ζήτηση των πάντων και την αδιάκοπη αύξηση των αξιών, χωρίς λόγο και αιτία. Θα είναι μιά ανάπτυξη που θα βασίζεται στα κονδύλια και τις επιδοτήσεις της ΕΕ και στην ανάπτυξη επενδυτικών δράσεων που θα οδηγούν σε μεγαλύτερη παραγωγή υπηρεσιών, προϊόντων και εξαγωγών. Αυτά τα νέα κομμάτια της ανάπτυξης καλείται να τα διαχειριστεί η κοινωνία σωστά, ώστε να διοχετευτεί η αύξηση του ΑΕΠ σε όλον τον πληθυσμό και να κάνει τους ανθρώπους της Βουλγαρίας, να αποκτήσουν σταδιακή ευημερία.

Αυτό είναι και το ζητούμενο για κάθε Βούλγαρο-Ευρωπαίο πολίτη του 2010 που είναι για 3 χρόνια στην ΕΕ αλλά δεν έχει δεί ουσιαστικά να προσαρμόζεται το εισόδημά του σε υψηλότερα επίπεδα παρά το πολύ καλό μακροοικονομικό περιβάλλον και τις προοπτικές της χώρας. Αυτό για τον κ. Boyko Borissov θα είναι ένα στοίχημα που αν καταφέρει να το επιτύχει, θα εκλεγεί για μία ή για δύο ακόμα τετραετίες, καθόσον ο κόσμος βλέπει και αναγνωρίζει την πραγματική αλλαγή που συντελείται στην χώρα από την κυβέρνηση του GERB αλλά δεν νιώθει την ανάπτυξη στην τσέπη του και στο στομάχι του, τουλάχιστον τα δύο τελευταία χρόνια.

Πώς θα ήταν αυτό να γίνει εφικτό μέσα στο 2011 και 2012; Ποιές ενέργειες θα μπορούσαν άμεσα να αλλάξουν τις προοπτικές των απλών ανθρώπων, των καθημερινών πολιτών που πασχίζουν να έχουν μιά καλύτερη δουλειά και ένα μεγαλύτερο εισόδημα; Να μερικές σκέψεις:

Α.            Να δημιουργηθεί κλίμα αισιοδοξίας και προοπτικής ευημερίας στην χώρα: εχουμε μιλήσει για το φαινόμενο του πεσιμισμού που υπάρχει έντονο στην Βουλγαρική κοινωνία αλλά δεν δικαιολογείται, από τα δεδομένα και τις προοπτικές της χώρας. Η κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει μιά εσωτερική διαφημιστική καμπάνια ώστε να ανυψώσει το ηθικό και το «πιστεύω στην Βουλγαρία» του μέσου Βούλγαρου πολίτη. Η δημιουργία αισιόδοξου κλίματος για τις πολύ καλύτερες δυνατότητες που παρουσιάζει η Βουλγαρία έναντι άλλων χωρών, θα κινήσει την εσωτερική δημιουργική σκέψη της κοινωνίας για νέες ενέργειες, δράσεις, επενδύσεις και ανάπτυξη – που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος.

Β.            Να ενισχυθεί η επιχειρηματικότητα του απλού πολίτη: Εχω ήδη αναφερθεί σε άλλα άρθρα πάνω στο ζήτημα αυτό. Αυτό είναι και σκοπιμότητα των δράσεων της ΕΕ. Ωστόσο, επειδή σε πολλές περιπτώσεις, ιδέες υπάρχουν αλλά υπάρχει σοβαρή έλλειψη ιδιωτικών κεφαλαίων, ένα μέτρο το οποίο θα πρέπει να ενισχυθεί απόφασιστικά είναι ο θεσμός των microcredits. Δεν θα ήταν καθόλου λάθος, ο κ. Borissov να καλέσει στην Βουλγαρία τον Νομπελίστα κ. Mohammad Yunus, ιδρυτή της Grameen Bank στο Banglades αλλά και άλλων τέτοιων πρωτοβουλιών σε όλο τον πλανήτη, να οργανώσει ένα Βουλγαρικό πρότυπο microcredits για επιχειρηματικές πρωτοβουλίες πλήρους ρίσκου, που δεν αναλαμβάνουν οι τράπεζες αλλά είναι υλοποιήσιμες. Η επιτυχία του θεσμού σε όλον τον κόσμο μπορεί να εγγυηθεί την επιτυχία και στη Βουλγαρία αλλά και να μετατρέψει χιλιάδες άτομα από υπαλλήλους με κάποιο μικρό μισθό, σε επαγγελματίες-επιχειρηματίες.

Γ.             Να δοθεί έμφαση στην Βουλγαρική ταυτότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών: Ο κ. Borissov θα πρέπει να τονίσει στον απλό πολίτη ότι θα πρέπει να προτιμά τα αξιόλογα προϊόντα των Βουλγαρικών εταιρειών αλλά ταυτόχρονα να στηρίξει και έναν μηχανισμό σοβαρής αξιολόγησης της ποιότητας ώστε να δώσει ευρωπαϊκή ποιότητα στα προϊόντα που παράγει η χώρα αλλά και να τονίσει την εμπιστοσύνη των καταναλωτών στην παραγωγή της Βουλγαρίας.

Αν o κ. Borissov, επιτυχώς κινηθεί σε αυτές τις τρείς παραμέτρους και αρχίσει να προσφέρει στον μέσο Βούλγαρο πολίτη, αυτοπεποίθηση, πιστεύω στην χώρα και επιχειρηματική συνείδηση, το κλίμα της κοινωνίας θα τον χαρακτηρίσει ως έναν αναμφισβήτητο ηγέτη, που εκτός από μεγαλόπνοα έργα υποδομών, ενισχύει το εισόδημα και τις προοπτικές του μέσου Βούλγαρου πολίτη, του Ευρωπαίου κατοίκου της Βουλγαρίας, που έχει ανάγκη να ανεβάσει το εισόδημά του. Ο κ. Borissov οχι μόνο θα μείνει στην ιστορία της χώρας με «χρυσά γράμματα» όπως και ο ίδιος άλλωστε επιθυμεί, αλλά θα είναι για πολλά χρόνια, δίκαια και αναμφισβήτητα, ο εκλεγμένος ηγέτης του λαού αυτού.

Το κλειδί της ευημερίας ενός λαού είναι στα μεγάλα έργα και ανατροπες αλλά και στα μικρά που ενισχύουν την καθημερινότητα κάθε ατόμου. Η κρίση λοιπόν δημιουργεί για την κυβέρνηση την προοπτική και στην πράξη ενώνει τη δυσκολία με το επιθυμητό, για να δημιουργήσει ένα καλύτερο πεδίο δυναμικής στην Βουλγαρική κοινωνία. Αν ο μέσος Βούλγαρος διπλασιάσει το εισόδημά του, η μίζερη σκέψη, ο πεσιμισμός και η έλλειψη εμπιστοσύνης προς το σύστημα, σταδιακά θα υποχωρήσει και η Βουλγαρία θα μετατραπεί σε ένα εργαστήριο αισιοδοξίας και αναπτυσσόμενων νέων δυνατοτήτων.

Αυτό το αισιόδοξο μήνυμα πρέπει να φτάσει στην Κυβέρνηση. Αυτή η προοπτική πρέπει να μπεί σε κάθε σπίτι, σε κάθε διαμέρισμα, στις πόλεις και στα χωριά. Αυτό θα πρέπει να είναι η επιλογή του κ. Borissov για το νέο έτος. Είμαι σίγουρος ότι οι δυνατότητες υπάρχουν και μάλιστα χωρίς σοβαρές οικονομικές θυσίες από τον προϋπολογισμό του κράτους. Ας το τολμήσει ο κ. Borissov, ας το τολμήσει αυτή η κυβέρνηση που έχει αποδείξει ότι δεν φοβάται να κάνει ανατροπές και ότι πράγματι θέλει το καλύτερο παρόν και μέλλον για τη χώρα.

Ας μην είναι μόνον ευχές λοιπόν, ας γίνουν και μιά δυναμική πραγματικότητα για ένα καλύτερο μέλλον όλων μας.

Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, Η ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ

Του Χρήστου Ν. Μουρούτη (cm@arceland.net)

To τελευταίο διάστημα μου συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο που δεν μπορώ να το εξηγήσω, ως άτομο που ζώ για χρόνια, και διαβιώ, στο εξωτερικό, συγκεκριμένα στην Σόφια της Βουλγαρίας. Λαμβάνω, λόγω συμμετοχής σε κοινωνικά δίκτυα, αρκετά μηνύματα από φίλους μου που ζούν στην Ελλάδα με έντονο πατριωτικό περιεχόμενο, που κατά βάση είναι επιτιμητικό για τη δραστηριότητά μου στο εξωτερικό. Κι όχι μόνον εγώ, αλλά και άλλοι ελεύθεροι επαγγελματίες που ζούνε στην ίδια χώρα με εμένα και τυχαίνει να είναι από την Ελλάδα.

Για μένα, δυστυχώς, δεν είναι κατανοητή αυτή η λογική. Ο κόσμος στην Ελλάδα, άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, έχουν αποκτήσει εναν περίεργο και ανεξήγητο μαζί «πατριωτισμό» που δεν είναι εύκολο να τον καταλάβεις και να τον εξηγήσεις, ειδικά όταν για πολλά χρόνια ζείς στο εξωτερικό και δεν έχεις ζήσει την αλλαγή της κοινωνίας και το μεγάλο σοκ της ελληνικής κρίσης που ξεδιπλώθηκε το 2009 και 2010 ιδιαίτερα.

Για πολλά χρόνια βέβαια, όλα τα σχόλια των φίλων και γενικότερα του κοινωνικού περίγυρου ήταν απόλυτα θετικός. Ιδιαίτερα όταν δημιουργείς επιτυχώς στο εξωτερικό, στον επαγγελματικό στίβο, ο κόσμος σε αντιμετώπιζε ως ένα δείγμα προς μίμηση. Αυτό βέβαια άλλαξε κατακόρυφα για την ελληνική κοινωνία μέσα στους τελευταίους μόνο μήνες. Σίγουρα ήταν αποτέλεσμα της κρίσης, αλλά για μένα αυτό είναι απόλυτα ανεξήγητο και δύσκολο να το κατανοήσω, αφού δεν μπορώ να μπώ στην νοητική διεργασία των ανθρώπων αυτών.

Οσα χρόνια η Βουλγαρία ήταν αναπτυσόμενη και η δική μου δραστηριότητα συμμετείχε με τον τρόπο στην ανάπτυξη αυτή (κάνουμε διαχείρηση funds που επενδύουν σε ακίνητα και σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) όλοι σχεδόν εκφράζονταν ανοιχτά, με θαυμασμό και ήταν θετικοί για το έργο μας που προωθούσε την ελληνική δραστηριότητα εκτός Ελλάδος. Η Βουλγαρία είχε μιά στάση στην ανάπτυξή της το 2009 και το μισό 2010, χωρίς να χρειαστεί εξωτερική βοήθεια και πλέον από τα μέσα του 2010 έχει επιστρέψει πάλι στην αναπτυξιακή της πορεία. Φετος αναμένεται να έχει μέχρι 1% ανάπτυξη αλλά από του χρόνου επιστρέφει στα δυναμικά νούμερα με προβλέψεις για 3,6% στο ΑΕΠ του 2011 και 6% στο ΑΕΠ του 2012 (Ernst & Young – δημοσιεύτηκε πριν μερικές ημέρες).

Επίσης έχει κάνει κάποια σημαντικά βήματα προς την ενίσχυση της ανάπτυξής της, όπως η καθιέρωση του φορολογικού συντελεστή 10% για όλους, εταιρείες και άτομα και οι πολύ σημαντικές προσπάθειες για την προσέλκυση απευθείας ξένων επενδύσεων στην χώρα. Η τελευταία κίνηση έχει προκαλέσει ένα joint venture με την Κίνα στην δημιουργία ενός πάρκου υψηλής τεχνολογίας έξω από τη Σόφια (κάτι σαν ένα τοπικό Sillicon Valley) που αναμένεται να «γεμίσει» με περίπου 1000 μεσαίες και μεγάλες Κινεζικές επιχειρήσεις που επιζητούν είτε τη βάση τους στην Ευρώπη για τη διανομή των προϊόντων τους, είτε την μερική παραγωγή και ανάπτυξη σε ένα περιβάλλον που είναι μέσα στην ΕΕ αλλά έχει τα χαρακτηριστικά υπεράκτιας ζώνης, λόγω φορολογίας. Αναμισβήτητα ωστόσο, οι Κινέζοι επέλεξαν την Βουλγαρία ως την πόρτα εισόδου για τη διανομή των προϊόντων τους στην ΕΕ και ήδη υλοποιούν δύο μεγάλες επενδύσεις συμπαραγωγής στο Sliven, μία για παραγωγή αυτοκινήτων και μία για παραγωγή αιολικών γεννητριών ενέργειας και ηλεκτρικών κινητήρων αυτοκινήτων. Σε ένα άλλο επίπεδο, η Βουλγαρία επιλέγεται από μεγάλους οίκους ως service και outsourcing center, στον χώρο της τεχνολογίας και πάλι: η Hewlett Packard, πέραν από την πρωτη ομάδα 1000 ατόμων που εργάζονται στην Σόφια, αναμένεται να εγκαταστήσει ακόμα 2000 ώστε να μεταφέρει σταδιακά το ευρωπαϊκό service center στην πόλη αυτή. Σε όλα αυτά τα γεγονότα, ένα ακόμα ήρθε να μας γεμίσει με θετική ενέργεια: η Eurostat ανακοίνωσε ότι το δεκάμηνο Ιανουαρίου-Οκτωβρίου 2010, η Βουλγαρία ήταν πρώτη σε ποσοστό ανάμεσα στις 27 χώρες της ΕΕ σε αύξηση εξαγωγών.

Αυτά δημοσιεύονται με μιά συνεχή μορφή θετικών πληροφοριών, όταν στην Ελλάδα, τα νέα κατά το πλείστον είναι αρνητικά. Είναι αναπόφευκτο, μέρος των πληροφοριών να διαβάζονται και να επικοινωνούνται από τις εφημερίδες αλλά και από άλλες πηγές, όπως τα μέσα δικτύωσης που δημιουργούν επικοινωνία κυρίως με τον καθημερινό πολίτη. Αυτό το κλίμα, μετέτρεψε τη θετική σκέψη που ο κόσμος της Ελλάδας είχε για την παρουσία των Ελλήνων στις αναπτυσσόμενες αγορές, όπως αυτήν που είμαστε εμείς, από θετική μέχρι πολύ θετική σε μιά κλειστή, φοβική αντιμετώπιση, όπου η επιχειρηματικότητα εκτός συνόρων άρχισε να μεταφράζεται σε κάτι το αντιπατριωτικό και το επικίνδυνο για τα συμφέροντα της Ελληνικής κοινωνίας.

Ακούμε για παράδειγμα φράσεις του τύπου:

·         «αν είστε ικανοί, γυρίστε στην Ελλάδα να προσφέρετε τώρα που σας έχει ανάγκη», ή

·         «προσφέροντας στην ανάπτυξη της Βουλγαρίας ανταγωνίζεστε την Ελλάδα η οποία έχει σοβαρό πρόβλημα», ή σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις

·         «αυτό που κάνετε, να βοηθάτε στην ανάπτυξη της Βουλγαρίας είναι προδοσία για την χώρα σας και τον τόπο σας».

Ολοι φυσικά χαρακτηρίζουν ακραίες αυτές τις συμπεριφορές. Θα ήταν απλό να το χαρακτηρίσεις και να το ξεπεράσεις αν αυτά τα λόγια χαρακτηρίζοντάς τα «υπερβολικά» αν δεν τα άκουγες από άτομα που μέχρι χθές σε ρωτούσαν με τεράστιο ενδιαφέρον για τις επενδύσεις σου και την πορεία της Βουλγαρικής οικονομίας. Αυτά τα ίδια άτομα, σήμερα αντιδρούν με μιά συμπεριφορά 180 μοιρες διαφορετική από πρίν. Και εκεί αναρωτιέσαι, «τι συνέβη, πώς είναι δυνατόν, άνθρωποι με μόρφωση και υψηλό επίπεδο να σκέφτονται και να αντιδρούν έτσι;»

Σε αυτά τα ερωτήματα, δεν υπάρχουν λογικές απαντήσεις. Υπάρχει μόνο μιά εξήγηση: η κρίση και η απελπισία έχει μετατρέψει τη σκέψη των ανθρώπων σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να ερμηνεύουν τα γεγονότα με άλλο πρίσμα, τελείως εξωπραγματικό που ουσιαστικά δεν οδηγεί σε λογικό συμπέρασμα. Αυτό δεν μπορεί κανείς να το αιστανθεί και να το βιώσει αν δεν ζεί μακριά από την Ελλάδα ώστε να έρχεται σε επαφή με τους ανθρώπους που επικοινωνεί, τμηματικά, ανα διαστήματα. Ετσι βλέπει αυτή την τεράστια αλλαγή στον τρόπο σκέψης.

Φοβάμαι ότι μαζί με την κρίση, αυτή η λογική θα οδηγήσει τους Ελληνες σε μεγαλύτερη εσωστρέφεια, αφού θα ερμηνεύουν τις δράσεις εκτός Ελλάδος ως «αντι-πατριωτικές» για την χώρα και για τους Ελληνες και θα απομονώνει εμάς που εργαζόμαστε έξω από την χώρα, από τον κύριο Εθνικό κορμό, ολοένα και περισσότερο. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει φάρμακο σε αυτό το πρόβλημα που είναι προϊόν της όλο και μεγαλύτερης κρίσης. Οχι τόσο της οικονομικής αλλά της κρίσης στην σκέψη που έχει δημιουργήσει η απαξίωση της ελληνικής κοινωνίας από όλα τα μέσα διεθνώς και ο τρόπος που ο εσωτερικός κορμός της κοινωνίας αντιδρά αυτοπροστατευτικά.

Φυσικά, εμείς οι ξενιτεμένοι, οι άνθρωποι που δημιουργούμε αποτελέσματα εκτός Ελλάδας δεν φταίμε σε κάτι, δεν έχουμε κάνει κάτι αρνητικό για την χώρα μας και για τους Ελληνες γενικά. Το αντίθετο μάλιστα, με τις πράξεις μας, τους προβάλλουμε αφού κυκλοφορούμε με την ετικέτα «Ελληνας» σε ότι κι αν κάνουμε διεθνώς, πραγματοποιώντας το όραμά μας, στις ξένες αυτές αγορές.

Αυτό λοιπόν που βγάζει ο λαός μας δεν είναι έκφραση πατριωτισμού, αλλά έκφραση εσωστρέφειας. Ολοι μας ξέρουμε ότι πατριώτης δεν είναι αυτός που εργάζεται μέσα στα σύνορα της χώρας του, αλλά αυτός που είναι έτοιμος να την υπερασπιστεί και να την προστατεύσει όπου κι αν βρίσκεται, όπως πάντοτε ο Ελληνισμός της διασποράς – εμείς. Αυτό που δυστυχώς βλέπουμε στην έκφραση των φίλων μας στην Ελλάδα είναι η εσωστρέφεια και ο φόβος για το άγνωστο μέλλον, στο οποίο μπορεί να μην είναι σε θέση να ελέγξουν.

Ελπίζουμε και θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο δρόμος σε αυτό το τούνελ θα ολοκληρωθεί σύντομα. Αυτό ζητάμε όλοι. Να δούμε την Ελλάδα μας πάλι στο κανάλι της αισιοδοξίας και της ελπίδας.

Χρήστος Μουρούτης: Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964 και έχει σπουδάσει νομικά. Zεί στην Βουλγαρία από το 1999 και είναι ιδρυτής διαχειριστής της διαχειριστικής εταιρείας για επενδύσεις σε ακίνητα και σε καθαρή ενέργεια (fund/asset management company) με το όνομα Arceland. H Arceland Management έχει υπο διαχείριση επενδύσεις με αξία παγίων περί τα €200 εκατομμύρια. O Χρήστος Μουρούτης είναι επίσης πρόεδρος του ΔΣ της Bullpoa, της μεγαλύτερης οργάνωσης ιδιοκτητών ακίνητης περιουσίας στην Βουλγαρία. Γράφει στα Βουλγαρικά και είναι ο μόνος ξένος που δημοσιεύει κείμενα στην τοπική γλώσσα.

Dynamo-Sliven to produce wind generators and machines for electric cars

Bulgarian automotive and machine-building products manufacturer Dynamo-Sliven will kick off the production of wind power generators and engines for electric vehicles in 2011, the company said on Thursday. The product will be presented at major exhibitions next year, Dynamo added without disclosing the equipment's projected capacity. Currently, wind power plants in Bulgaria use turbines produced by German Siemens and Danish Vestas. According to data of domestic renewable energy associations, the country's installed wind capacity at present stands at 380 MW. Dynamo specialises in the production of automotive alternators and generators and exports a major part of its output to the US, Russia and Ukraine. Last month, Chinese carmaker Great Wall Motor Co unveiled plans to launch electric cars assembly at its car plant near the northern town of Lovech, which is scheduled to come on stream in 2011. In February, representatives of Britsh fund Quorus Ventures told Bulgaria's prime minister Boiko Borisov they would invest BGN 100 million in the construction of a factory for electric cars near Stara Zagora. (Dnevnik)

Bulgaria's new car sales on the rise in Nov 2010

Bulgaria's car market witnessed an annual rise in November sales for the first time in 23 months, according to figures of the Association of Car Manufacturers and their Authorised Representatives (ACM). In the eleventh month of the year, a total 1,920 units of light vehicles, lorries, buses and motorcycles were purchased, up by 9% compared with the year-ago period. November also turned out to be the best-selling month so far in the year, followed by June with 1,910 vehicles. "We all hope this is the beginning of the car market's revival," ACM's chairman, Stoyan Zhelev, said. From January to November 2010 however, sales of new cars in the country fell to 17,327 units from 24,643 in the same period of 2009, corresponding to an annual decrease of 29.6%. Nevertheless, the drop was more moderate than the 32.86% slump registered in the first ten months of 2010 and the 37.8% decline in the January-September period. In terms of dealers, Toyota clung on the lead with 1,786 sold units, capturing 10.78% of the market. Ford was the runner-up with 1,547 units and a 9.34% market share. Volkswagen retained the third spot with 1,506 deals, which accounted for 9.09% of the market, followed by Peugeot, Dacia, Skoda, Citroen, Opel, Renault and Chevrolet. In lorries and buses, Iveco was the market leader, slightly outstripping Mercedes. In terms of new motorcycle sales, Peugeot occupied the top position, accounting for over 40% of the market (Dnevnik)

Solarpro Holding books BGN5.8m revenue Jan-Sep 2010

Bulgarian renewable energy firm Solarpro Holding, a spin-off of mineral extracting and processing company Kaolin, reported a sales revenue of BGN 5.76 million for the first nine months of 2010, according to the company's consolidated report published on Thursday. Solarpro Holding closed 2009 with revenue of around BGN 270,000 and a loss of BGN 2.4 million. For January to September 2010, the company recorded a profit of BGN 98,000. The considerable growth in revenue was attributed to the launch of services to external customers, with proceeds from the service totalling BGN 4.02 million. The result was also favoured by the completion of several stages at various photovoltaic (PV) units, which are being built by the holding's subsidiaries. In the third quarter of the year, the company's management decided to separate its solar plant construction business in a single entity, which will be dubbed Solarpro C. Meanwhile, Solarpro expects to witness a sufficient growth in revenue in the last quarter of 2010, which is expected to be backed by a partnership agreement with US-based trading company Mitsubishi International, according to the statement. The contract will ensure supplies for the production of solar modules in Solarpro's factory in Silistra. Solarpro Holding is part of Bulgarian industrial and financial group Alfa Finance Holding, which is in turn majority-owned by Dnevnik daily and Capital weekly publisher Ivo Prokopiev.(Dnevnik)

Sopharma to build BGN 70m plant in Sofia

Bulgarian pharmaceuticals maker Sopharma will break ground on its solid dosage form plant in Sofia on Thursday, with investments in the facility seen to make up BGN 70 million, company CEO Ognian Donev told Dnevnik. The factory will be located at the Iliensko Chausse boulevard. The new facility will employ 420, while construction works at the project are expected to be completed within 18 months. "Our ambitions are to build the most modern pharmaceutical facility in the region. This will be the main advantage for the group, since we already have sufficient production capacity," Donev said. Sopharma will finance the plant's construction with own funds and bank loans. Currently, the company is building another plant near Belgrade. "Our project in Serbia is smaller, it was launched two weeks earlier, so it should be completed in 12 months," Donev said in November. Sopharma is also in the process of upgrading its Ukraine-based factory.(Dnevnik)

Bulgaria to kick off tender for stakes in 31 firms on Dec 14

Bulgaria hopes to collect the proceeds from the first major privatisation carried out during centre-right party GERB's government by the end of the year. The public auction for the state stakes in 31 companies will run between December 14 to 27 on the bourse in Sofia, according to a statement of the Bulgarian Stock Exchange (BSE). If the tender proves successful and the country manages to sell the companies even at the minimum offered price, the country will raise a total BGN 78.88 million in cash. The funds secured through the auction will go straight to the state coffers, with the bulk of the sum to be transferred to the State Consolidation Company (SCC), an entity formed as part of the country's anti-crisis programme. Currently, SCS incorporates one of the most alluring assets slated for privatisation, building firm Montazhi, which will be offered at a price of BGN 70 million. If SCC collects the funds from Montazhi's privatisation by the end of the current year, it will be able to distribute a dividend at the beginning of 2011, which will be transferred into the state budget. Proceeds from the sales of the remaining assets should be added to the Silver Fund, a structure set up to compensate for the extra costs of ageing.(Dnevnik)