Friday, January 14, 2011

Mερικές σκέψεις παραπάνω στο «Κόμμα του Πολέμου» του κ. Φαήλου Κρανιδιώτη

Γραμμένο από τον
Χρήστο Ν. Μουρούτη (cm@arceland.net)

Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον το άρθρο του δικηγόρου Φαήλου Κρανιδιώτη με τίτλο «Το κόμμα του Πολέμου» που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Δημοκρατία» πριν τρείς μέρες. Ζήλεψα αλήθεια την ροή του λόγου του κειμενογράφου που για πρώτη φορά, τον διάβαζα, αν και είναι παλιός και με πολλά δημοσιεύματα. Ζήλεψα ακόμα και την ιδιαίτερη ορμή που έχει, μιά ορμή που είναι ξεκάθαρη και σπάζει κόκκαλα με τον τρόπο που εκφράζεται. Θα ήθελα πολύ να είχα γράψει αυτό το κείμενο γιατί με καλύπτει απόλυτα, και μάλιστα με καλύπτει με τρόπο που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ούτε σε μία του τελεία. Μετέφρασα τον κύριο κορμό του άρθρου αυτού και ετοίμασα ένα κείμενο για τον Βουλγαρικό Τύπο, όπου είμαι ο μόνος ξένος, κάτοικος Σόφιας, που γράφει στην τοπική γλώσσα. Κάτι για το οποίο ευχαριστώ τον συγγραφέα δικηγόρο Φαήλο, τον οποίον δεν γνωρίζω ατομικά, αλλά με συγκινεί απόλυτα ο λόγος του και η απόλυτη επαφή του με την πραγματικότητα.

Συνδύασα ένα κείμενο που είχα δημοσιεύσει στο Olympia παλιώτερα και είναι διαθέσιμο στο δικό μου προσωπικό site (http://www.mouroutis.com/news.php?cat=3&cp=0&newsid=59) αναφορικά με τις αντιδράσεις της Τουρκίας στις ανακαλύψεις υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κύπρου και στην πιθανή ασυμφωνία στον διαμοιρασμό του ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου κάτω από το Καστελόριζο, μεταξή της Κρήτης και της Κύπρου. Για το άρθρο αυτό και το περιεχόμενό του είχα κάνει αρκετές συζητήσεις με τον επιφανή ακαδημαϊκό Sir Βασίλη Μαρκεζίνη που ζεί και εργάζεται στην Αγγλία, και ο οποίος έχει ασχοληθεί πολύ με το ζήτημα. Ο άνθρωπος αυτός μου έκανε την τιμή να μού μιλήσει και να μοιραστεί τις ανησυχίες του μαζί μου, εν μέρει συμφωνώντας και εν μέρει όχι με τα λεγόμενά μου.

Αυτά λοιπόν που αναφέρει ο αγαπητός Φαήλος είναι πάνω απ’ όλα ξεκάθαρες ενδείξεις της πολιτικής που ακολουθεί η Τουρκία και βασίζεται ξεκάθαρα στο δόγμα του Ahmet Davutoglu οπως αυτό έχει αναλυθεί με κάθε λεπτομέρεια στο βιβλίο του για το στρατηγικό βάθος της Τουρκίας. Η Τουρκία του Erdogan ακολουθεί μιά συγκεκριμένη πολιτική που έχει πολύ σαφή και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και η οποία στηρίζεται στις βασικές ιδέες και παραδοχές του Οθωμανισμού, μέσα σε ένα μοντέρνο, σημερινό, κλίμα και σε μιά πολύ ξεκάθαρη γεωπολιτική θεώρηση.

Η Τουρκία ετοιμάζεται πάντα για πόλεμο και απειλεί, ώστε να μπορεί να μαζέυει αποτελέσματα με την διπλωματία του δυνατού, αφού αυτή φαίνεται ότι λειτουργεί και έχει αποτελέσματα στην δική μας ευρύτερη περιοχή. Η Τουρκία ετοιμάζεται προσεκτικά και σε βάθος χρόνου για τις εξής κινήσεις:

·         Θέλει να έχει μιά όσο το δυνατόν καλύτερη επιρροή στα διάφορα μικρά Βαλκανικά κράτη, πρώτον τα Μουσουλμανικά και μετά τα άλλα, δημιουργώντας εκ νέου μιά νέα Οθωμανική πολιτική, σε κράτη με αυτόνομα σύνορα. Η πολιτική αυτή έχει αποτελέσματα ήδη με την Βοσνία, την Αλβανία, την ΠΓΔΜ και το Κόσοβο. Η ΠΓΔΜ είναι κατά το πλείστον ορθόδοξη, αλλά η κρίση της με την Ελλάδα, βοηθά την καλύτερη προσέγγιση με την Τουρκία. Συντηρεί με έμφαση τις μειονότητες στην Βουλγαρία (13% του πληθυσμού και το κόμμα DPS που μέχρι να εκλεγεί η κυβέρνηση Μπορίσοβ συμμετείχε σε όλες τις κυβερνήσεις) και προωθεί τα αποσχιστικά κινήματα, ιδιαίτερα αυτό των Τούρκων της Δ. Θράκης στην Ελλάδα ώστε να συντηρεί πίεση.

·         Προσπαθεί να προωθήσει όρια μεταξύ Βουλγαρίας και Ελλάδας όπως και των Σλάβων της ΠΓΔΜ και της Ελλάδας, στο επίπεδο των κοινωνιών, ώστε να αναχθούν τα διάφορα μικροζητήματα σε ρατσιστικές και κοινωνικές διαφορές λαών που έχουν ομόδοξο «πιστεύω», κοινή παράδοση και αγαπημένο μεταξύ τους πνεύμα.

·         Ενισχύει συστηματικά και πιθανόν χρηματοδοτεί κιόλας την αθρώα εισροή πεινασμένων Ασιατών μουσουλμάνων μεταναστών στην Ελλάδα, με στόχο να δημιουργηθεί πρόβλημα, οικονομικό και κοινωνικό «εκ των έσω» στην Ελληνική κοινωνία, με σκοπό να αδυνατιστεί η φωνή και η στάση της Ελλάδας ως χώρας έναντι των πολιτικών της Τουρκίας.

·         Πιέζει μέσω της ηγεμονικής πολιτικής της την Ελλάδα σε όλα τα διμερή ζητήματα (ΑΟΖ Μεσογείου, Αιγαίο κ.α.), καθιστώντας υποτελή και περίγελο παγκοσμίως τον Ελληνα πρωθυπουργό, που τον εμφανίζει σχεδόν ως «φόρου υποτελή» στον Σουλτάνο, σε μιά συνάντηση πασάδων για την εναρμόνιση της δικής τους πολιτικής που είναι κατά βάση επιθετική προς την Ελλάδα.

·         Αυτό που έχει λιγότερη άμεση σχέση με την Ελλάδα, είναι ότι προσπαθεί να παίξει ηγεμονικό ρόλο στον πλούσιο κόσμο των Αράβων όπου η Ελλάδα είχε καλά αλλά μη οργανωμένα ερείσματα για πολλές δεκαετίες. Αυτό βέβαια δεν το κάνει για να «στριμώξει» την Ελλάδα αλλά για να πετύχει ωφέλη σε μιά νέα πολιτική προς την Ανατολή που είναι καθόλα αντίθετη από το Κεμαλικό μοντέλο της σύγχρονης Τουρκίας.

Για εμάς δυστυχώς, η Κυβέρνηση Παπανδρέου, το μόνο που δεν μας έχει κάνει είναι να μας υποχρεώσει να γυρίσουμε στην Οθωμανική παράδοση του να φοράμε το Κόκκινο φέσι. Τόσο βαθύτερα μας οδηγει ο κ. Παπανδρέου στην υποτέλεια προς την νέα Οθωμανική Τουρκία, που πρακτικά ανοίγει στην γείτονα και στον σύγχρονό της Σουλτάνο τον δρόμο να χαράξει το τι και το πώς θα δεχόμαστε και μέχρι ποιά όρια θα φτάνουμε ως κράτος και ως λαός.

Προσωπικά πιστεύω ότι τα βήματα στα οποία η Ελλάδα και ο Ελληνισμός θα πρέπει να δώσει άμεση προσοχή είναι τα ακόλουθα, και άμεσα μάλιστα:

§  Δυναμικότερη εμβάθυνση των σχέσεων των λαών της Βουλγαρίας και της Ελλάδας. Αρκετά με τις δεξιώσεις και τις πολιτιστικές ανταλλαγές. Ας δοθούν στους Βούλγαρους πολίτες κίνητρα για να αγοράζουν οικίες στην Β. Ελλάδα (παραθεριστικές) κάτι που επιθυμούν πολύ. Υπάρχουν πάνω από 100.000 Βουλγάρους που έχουν άμεση δυνατότητα να το κάνουν και μεγάλο μέρος από αυτούς το επιθυμεί. Ας δώσει η κυβέρνηση κάποιο φορολογικού είδους κίνητρο που να τους οδηγεί στην Ελλάδα ως πρωταρχική επιλογή. Επίσης αλλα κίνητρα μπορεί να είναι (α) η επιδοτούμενη εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας (β) η επιδότηση ταξιδιωτών από την Βουλγαρία στην Ελλάδα καθώς και άλλες ενέργειες που θα ενισχύουν την συνεργασία, την ομόνοια και τον συγχρωτισμό των δύο λαών σε ισόνομη βάση.

§  Κλείσιμο του ζητήματος με την ΠΓΔΜ και ενδυνάμωση των σχέσεων με τους Σλαβόφωνους Βουλγάρους κατοίκους της ΠΓΔΜ που αποτελούν το 60% περίπου. Ο λαός αυτός είναι ομόδοξος με τους Ελληνες, μιλούν την «μακεδονική» γλώσσα που είναι 95% καθαρή Βουλγαρική και έχουν την ίδια ιστορία και ήρωες όπως οι υπόλοιποι Βούλγαροι. Για εμάς που ζούμε στην περιοχή, κατανοούμε και γνωρίζουμε ότι οι Σλαβόφωνοι της ΠΓΔΜ και οι Βούλγαροι θεωρούν εαυτούς ένα έθνος. Αυτό το έθνος συνολικά πρέπει να το έχουμε κοντά μας, συγχρωτισμένο και σε απόλυτα αδελφική σχέση μαζί μας. Είναι πολύ δαπανηρό για τα συμφέροντά μας ως Ελλήνων να τους κρατάμε μακριά μας και να τους αφήνουμε στα χέρια άλλων. Δεν είναι εχθροί μας αυτοί οι πολίτες. Είναι θύματα μιάς κατάστασης την οποία πρέπει να κλείσουμε.

§  Ενίσχυση των σχέσεων με το Ισραήλ και τους απανταχού Εβραίους, στη μεγαλύτερη δυνατή έμφαση, περιλαμβανόμενης και της ενίσχυσης της Θεσσαλονίκης με τον παλαιό της Εβραϊκό πληθυσμό. Το Ισραήλ εχει τεράστια επιρροή σε διεθνείς πολιτικές αποφάσεις, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, και το θέλουμε αδελφοποιημένο μας σύμμαχο. Οσο και να αντιδρώ στα ζητήματα με την Τουρκία, θεωρώ πολύ θετική την κίνηση της κυβέρνησης προς την κατεύθυνση αυτή. Σύσφιγξη των σχέσεών μας με το Εβραϊκό στοιχείο στις ΗΠΑ, που αποτελεί τον βασικό κορμό του τραπεζικού και επενδυτικού συστήματος στις ΗΠΑ κατά κύριο λόγο. Χρησιμοποίηση της τεχνογνωσίας και της τεχνολογίας του Ισραήλ με επενδύσεις των Ισραηλιτων στην Ελλάδα.

§  Στενότερη συνεργασία και επαφή με την Ρωσία, το Ιραν, τη Συρία και το Ιράκ – στο Αραβικό και Κουρδικό του στοιχείο ώστε να μπορεί η Ελλάδα να έχει λόγο στις σχέσεις όλων αυτών των κρατών στις στρατηγικές τους επιλογές με την Τουρκία.

§  Προσεγμένη επαφή και συνεργασία με την Τουρκία, για την οποία πεποίθησή μου είναι ότι μπορεί κάποια στιγμή να κάνει το στρατηγικό λάθος και να καταλάβει αναίμακτα κάποιο από τα νησιά μας ώστε να μας εμποδίσει σε θέματα όπως αυτό με την Ανατολική ΑΟΖ. Θα πρέπει να είμαστε αμείληκτοι στις πιέσεις τους, να προωθήσουμε τα 6 μίλια σε 12 στο Αιγαίο, όπως έχουμε δικαίωμα και να αφήσουμε την Τουρκία να εκτεθεί δημιουργώντας άσκοπες περαιτέρω τριβές με τον Δυτικό κόσμο, τις οποίες μπορούμε να εκμεταλλευτούμε.

Προχώρησα ένα βήμα παραπάνω σε αυτά πο έγραψε ο δικηγόρος και κειμενογράφος κ. Κρανιδιώτης, εκθέτοντας τις σκέψεις μου. Αποψή μου είναι ότι τα γεγονότα είναι εξαιρετικά ρευστά στην περιοχή και οι κίνδυνοι για θερμά επεισόδια είναι πραγματικά υπαρκτοί. Θα πρέπει να τους αποτρέπουμε καθόσον τα όποια επεισόδια θα έχουν επιπλέον αρνητικές επιπτώσεις στην κακή οικονομία της Ελλάδας, αλλά από την άλλη πλευρά θα πρέπει να κρατάμε σθεναρή και πατριωτική αντιμετώπιση απέναντι σε έναν γείτονα του οποίου τον τρόπο και τη σκέψη γνωρίζουμε πολύ καλά επί εκατονταετίες.

---
Σχετικά με τον συγγραφέα: Ο Χρήστος Ν. Μουρούτης έχει γεννηθεί στην Αθήνα και έχει σπυδάσει νομικά. Είναι μόνιμα εγκατεστημένος στη Σόφια της Βουλγαρίας από το 1999. Είναι ιδρυτής και διαχειριστής της εταιρείας Arceland Management που κάνει διαχείριση θεσμικών επενδυτικών κεφαλαίων στον τομέα του real estate και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και πρόεδρος της BULLPOA που είναι η μεγαλύτερη ομοσπονδία ιδιοκτητών ακίνητης περιουσίας στη Βουλγαρία.




No comments:

Post a Comment